곡 정보

Chcąc by brzmiał na zamczysku śmiech
Przed oblicze swe raz
Trubadurów przywołał trzech
Możny kniaź
Gdy zdołają rozbawić go
Wezmą worek dukatów
Jeśli się nie uda to
Czeka ich topór kata
Chcąc by brzmiał na zamczysku śmiech
Przed oblicze swe raz
Trubadurów przywołał trzech
Możny kniaź
Pierwszy pierwszy przy lutni swej
Opowiedział więc jak
W starej mieszczce zakochał się
Młody żak
Cały dwór bawił się do łez
Od wasala do ciury
Lecz po chwili ucichł śmiech
Książę siedział ponury
I nim przebrzmiał ostatni dźwięk
Cały dwór widział jak
Do śpiewaka przybliżył się
Z wolna kat
Drugi z nich się ze strachu trząsł
I choć blady był lecz
Śpiewał w głos o rycerzu co
Zgubił miecz
Cały dwór bawił się do łez
Piosnką tą rozśmieszony
Lecz po chwili ucichł śmiech
Książę siedział znużony
I nim przebrzmiał ostatni dźwięk
Cały dwór widział jak
Do śpiewaka przybliżył się
Z wolna kat
Pobladł świec różowawy blask
Za oknami był świt
Gdy się kłaniał przed księciem w pas
Trzeci z nich
„Panie rzekł wiem jak zrobić to
Abyś z nudów nie ziewał
Najpierw głowę każ mi ściąć
Potem będę Ci śpiewał
Cały dwór nagle wstrzymał dech
A trubadur ten zaś
Złota wór dostał bo do łez
Śmiał się kniaź