곡 정보

Chyba każdy z was odpowie
Kto to byli Kolumbowie
Jaki zapał mieli w sobie jaki gaz
Odkrywali nowe lądy
Obalali stare rządy
Znajdowali bystre prądy raz po raz
Potem w ogorzałych twarzach
Trochę przygasł i poszarzał
Przygód blask co kiedyś iskry z oczu niecił
Potem Kolumb z Kolumbową
Kupił szafę orzechową
No a potem
To już tylko mieli dzieci
Dzieci Kolumba dzieci Kolumba
Dziś już są dawno dorosłe
Przygód nie znają przed sobą mają
Drogi przetarte i proste
Szlak wiedzie jasny tędy i tędy
Nikt się nie waha ni chwili
Nawet na własne nie stać ich błędy
Starzy je dawno zrobili
Łatwiej im zbiera się na śmiech
Niźli na chęć do wielkich przemian
Bo spójrzcie sami jak tu ech
Stojąc na ziemi krzyczeć ziemia
Kiedy się darzy gdy miska pełna
W drzwiach tęgich kawał łańcucha
Głupcom się marzy fal biała wełna
I pod nogami łódź krucha
Chyba każdy z was odpowie
Kto to byli Kolumbowie
Jaki zapał mieli w sobie jaki gaz
Często tłukli się morzami
Dziurawymi szalupami
Częstowani kopniakami raz po raz
I ufali i wątpili
I bluźnili i wierzyli
Że im los ich piękny los to wszystko zlecił
Tak przemijał rok po roku
Wreszcie przyszedł święty spokój
Wtedy właśnie
Kolumbowie mieli dzieci
Dzieciom Kolumba dzieciom Kolumba
Niespieszno w drogę daleką
Wielka przygoda jak morska woda
Z wolna przez palce przecieka
Lecz chcesz czasami krzyk za plecami
Słyszeć że droga nie tędy
Jeszcze krew ciepła w żyłach nie skrzepła
I stać na własne cię błędy
I wtedy cichnie głupi śmiech
Ktoś wzniesie głowę ociężałą
I myśli sobie czasem ech
A może dla mnie coś zostało
Nadzieja świta i nieodkryta
Ziemia się w dali uśmiecha
Aż ci się wszystko zmieni w stół w miskę
W drzwi w tapczan w szafę z orzecha
W drzwi w tapczan w szafę z orzecha
W drzwi w tapczan w szafę z orzecha