곡 정보

Na szczycie szklanej góry
gdzieś u podnóża Tatr
mieszkał samotny zły król
był wielce nieszczęśliwy
zapomniał o nim świat
a serce wypełniał mu ból.
Nikt nie pytał go
Co na obiad chce
Nie zapytał nikt
Czy dobrze mu się spało
Puszczał w niebo chmurę westchnień
Nie miał z kim w tysiąca grać
Dniami patrzał w pustą przestrzeń
W nocy polerował szkła
Myślał o swej samotności
Trochę więcej niż by chciał
Oczekiwał miłych gości
Ale ciągle siedział sam.